Konkurent Ethereum chce zostać najszybszym blockchainem warstwy 1. W jaki sposób zamierza to osiągnąć?
Near Protocol to sieć blockchain warstwy 1. Zapewnia platformę, na której deweloperzy mogą tworzyć zdecentralizowane aplikacje (dapps).
Najbardziej udanym blockchainem Tier 1 jest Ethereum, więc protokoły takie jak Near są postrzegane jako konkurencja.
Kluczowymi kryteriami dla sieci warstwy 1 są koszty transakcji, szybkość i zdolność do utrzymania tych cech w miarę wzrostu wolumenu transakcji.
Na tych czynnikach skupiają się pierwsze warstwy, takie jak Near.
I to właśnie na tych parametrach inne blockchainy próbują prześcignąć Ethereum, które w ciągu ostatnich kilku lat borykało się z problemami dotyczącymi kosztów i prędkości.
Deweloperzy twierdzą, że Near Protocol (NEAR) jest szybszy i tańszy niż Ethereum.
Co ważniejsze, zapowiada się, że będzie szybszy od niektórych innych głównych pretendentów.
Po pełnym wdrożeniu Near ma być w stanie przetwarzać do 100 000 transakcji na sekundę (TPS).
Według własnego obserwatora blockchain największy konkurent Ethereum, Solana (SOL), osiąga średnio mniej niż 3000 transakcji na sekundę.
Ethereum osiąga średnio kilkadziesiąt transakcji na sekundę. Bitcoin robi mniej niż 10.
Poza branżą kryptowalutową ważnym punktem odniesienia dla porównania jest pojemność systemu płatniczego VISA.
Globalny gigant płatniczy przetwarza około 7000 do 8000 transakcji na sekundę, na podstawie twierdzenia o 232,5 miliarda transakcji w okresie 12 miesięcy.
Protokół Near może to przyćmić, choć na lipiec 2022 roku nie zrealizował jeszcze swojego teoretycznego potencjału.
Jak Near Protocol osiąga te liczby?
Cechą charakterystyczną Near Protocol jest metoda zwana „shardingiem„, zaprojektowana w celu zwiększenia szybkości i pojemności transakcji.
Polega ona na podzieleniu blockchaina na subchainy, nad którymi pracują różne walidatory, które regularnie łączą się ze sobą.
Zasadniczo sieć unika problemu stania się zbyt dużą i nieporęczną, dzieląc się na mniejsze części.
Near Protocol zaczyna wprowadzać nową wersję segmentacji, która przekształci ją w sieć, którą określa jako „w pełni segmentowaną”.
Innowacją jest „segmentacja stanu”, a nie tylko „segmentacja przetwarzania”.
Zamiast po prostu rozdzielać obowiązki walidatorów, faktycznie dzieli sam blockchain na mniejsze części.
Zespół Near nazywa swoją technologię „Nightshade” i zaczął ją wdrażać etapami pod koniec 2021 r., wraz ze wzrostem liczby transakcji w sieci.
Near Protocol nie jest pierwszą siecią, która wykorzystuje sharding.
Mówi się o nim jako o możliwej poprawce dla Ethereum od 2013 roku, a konkurent Ethereum, czyli Zilliqa (ZIL), wprowadził jedną jego wersję w życie jeszcze w 2018 roku.
Jednak „w pełni sharded” blockchain otworzyłby nowe możliwości.
Dlatego Near Protocol twierdzi, że oferuje „nieskończoną skalowalność”.
Oznacza to, że wolumen transakcji odbywających się w sieci może rosnąć w nieskończoność bez uszczerbku dla jej wydajności.
Near wykorzystuje mechanizm konsensusu Proof-of-Stake (PoS), w przeciwieństwie do starszego modelu Proof-of-Work.
PoW używano w Ethereum przed przejściem do PoS poprzez fuzję, i jest nadal używany w sieciach takich jak Ethereum Classic).
W Proof-of-Stake atakujący są powstrzymywani przed zakłócaniem działania systemu przez wymóg umieszczenia określonej ilości tokenów w stosie (stack) w celu weryfikacji bloków.
Near obecnie ustala liczbę węzłów na 100. I wymaga minimalnego progu 67 000 tokenów NEAR, aby uczestniczyć w weryfikacji nowych bloków legalnych transakcji i zostać nagrodzonym większą ilością tokenów.
Obecnie węzeł z najmniejszą liczbą obsługuje ponad 162 000 tokenów NEAR.
Pomimo obiecujących pomysłów, Near Protocol wciąż jest daleki od stania się największym rywalem Ethereum.
Inne również nabierają rozpędu, a Solana (SOL) i Polkadot (DOT) to dwie najbardziej znaczące.
W chwili pisania tekstu w styczniu 2022 roku kapitalizacja rynkowa ich rodzimych tokenów wynosiła odpowiednio około 6,2 mld dolarów i 5,7 mld dolarów.
Dla porównania, token natywny Near Protocol — NEAR — miał niespełna 1,4 mld dolarów.
Token NEAR służy do stakingu, który jest sercem weryfikacji blockchain w sieci.
Stakerzy również są nagradzani tym żetonem. Najwyższa cena tokena wynosiła 20,44 USD w styczniu 2022 r.
Oprócz szybkości i skalowalności Near Protocol łączy się z rozmową o wpływie sektora kryptowalut na środowisko, promując swoją „neutralność węglową”.
Współpracuje z firmami kompensującymi emisje dwutlenku węgla w celu zrównoważenia zużycia energii.
Ponadto same mechanizmy Proof-of-Stake są zazwyczaj mniej intensywne niż ich odpowiedniki Proof-of-Work.
Jak radzi sobie token NEAR do 2023 roku?
Miniony rok 2022 wyglądał bardzo zachęcająco dla Near Protocol.
Analitycy odnotowali szybki wzrost ilości aplikacji powstających w sieci oraz zwiększone zainteresowanie ze strony dużych inwestorów.
NEAR mniej więcej podwoił swoją wartość na wiosnę i przekroczył 17 dolarów między marcem a kwietniem.
Tylko w pierwszych czterech miesiącach roku protokół pozyskał 400 mln dolarów finansowania.
Do maja 2022 roku perspektywy dla szeroko rozumianej przestrzeni kryptowalutowej zaczęły się pogarszać.
Near próbował wykorzystać upadek stablecoina terraUSD (UST), publikując otwarte zaproszenie do społeczności Terra.
Zauważył synergie, w tym fakt, że obie sieci używają tego samego języka, Rust, do pisania inteligentnych kontraktów.
Nie mogło to jednak uchronić Near przed bolesnym spadkiem w ślad za resztą sektora.
Do lipca wartość tokena NEAR spadła do poziomu poniżej 4 dolarów, a w chwili pisania tego tekstu była warta około 2,2 dolara za monetę.
Niemniej jednak perspektywy blockchaina są niewątpliwe.
Wciąż rozwija ekosystem, a ostatnio nawet uruchomił (L)Earn, aby zachęcić do nauki.
Cześć, jestem Łukasz. Technologią Blockchain i kryptografią zainteresowałem się około 2015 roku.
Natomiast od 2022 roku dzielę się swoją wiedzą w tej tematyce na założonym blogu.
Mam nadzieję, że informacje zawarte na stronie pomogą szczególnie początkującym w świecie krypto.